Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное Страница 29

— Przestańcie się kłócić — powiedziała stanowczo Alicja. — Macie rację, to było dla mnie. Zeżarłabym ten kawałek z wierzchu jak amen w pacierzu. On się mnie boi. Załatwił Edka i teraz ja mu zostałam.

Przez chwilę patrzyliśmy na nią w pełnym zgrozy milczeniu. Jako niedoszła ofiara podstępnego zamachu, którego przyczyny na razie były w najwyższym stopniu zagadkowe, nabrała nagle jakichś nowych, niezwykłych cech i przeistoczyła się wręcz w dziewicę, wleczoną przez Labirynt na pastwę Minotaura. Powinna była mieć na sobie białe giezło…

— A dlaczego (а почему)? — zainteresował się znienacka pan Muldgaard (неожиданно заинтересовался пан Мульгор).

— Nie wiem (не знаю) — odparła niedoszła ofiara niecierpliwie (нетерпеливо ответила несостоявшаяся жертва). — Możliwe (возможно), że mu się nie podobam (потому что я ему не нравлюсь). Możliwe, że ma zły gust (возможно, что у него плохой вкус).

— A możliwe (а возможно), że pani wiadomości posiada (что пани известиями обладает). O ta osoba, morderca (о та особа, убийца). Pani musi umysłowa robota wykonać (пани должна умственная работа совершить), mnogo (много /устар./), wielkie mrowie (великое множество). Zaprawdę na pamięć waszą zaległo (воистину, на память вашу залегло), a musicie rozjaśnić mroki (и вы должны рассеять мраки; rozjaśnic — осветлить, прояснить).

— Zaprawdę pamięć nasza nie powiada nam nic (воистину, память наша не говорит нам ничего) …

— A dlaczego? — zainteresował się znienacka pan Muldgaard.

— Nie wiem — odparła niedoszła ofiara niecierpliwie. — Możliwe, że mu się nie podobam. Możliwe, że ma zły gust.

— A możliwe, że pani wiadomości posiada. O ta osoba, morderca. Pani musi umysłowa robota wykonać, mnogo, wielkie mrowie. Zaprawdę na pamięć waszą zaległo, a musicie rozjaśnić mroki.

— Zaprawdę pamięć nasza nie powiada nam nic…

— O Jezu (о, Господи) …! — jęknął Paweł z nabożnym zachwytem (охнул Павел с набожным/благоговейным восторгом), bo brzmiało to zgoła jak biblijne proroctwa (потому что это звучало совсем как библейские пророчества).

— Tfu (тьфу)! — powiedziała Alicja ze wstrętem (сказала Алиция с отвращением). — Nic sobie nie przypominam (я ничего не припоминаю) i nie mam pojęcia (и не имею понятия), o co mu chodziło (что он имел в виду). Ale mogę się zastanowić (но я могу подумать) …

Przyjrzała się w zadumie panu Muldgaardowi (она в раздумье = задумчиво посмотрела на пана Мульгора).

— Pomyślę (я подумаю) — zapewniła go (уверила она его). — Jak sobie co przypomnę (как/если что припомню), to panu powiem (то Вам скажу).

— O Jezu…! — jęknął Paweł z nabożnym zachwytem, bo brzmiało to zgoła jak biblijne proroctwa.

— Tfu! — powiedziała Alicja ze wstrętem. — Nic sobie nie przypominam i nie mam pojęcia, o co mu chodziło. Ale mogę się zastanowić…

Przyjrzała się w zadumie panu Muldgaardowi.

— Pomyślę — zapewniła go. — Jak sobie co przypomnę, to panu powiem.

Pan Muldgaard wyraził wdzięczność za obietnicę (пан Мульгор выразил благодарность за обещание), po czym zainteresował się (после чего заинтересовался) techniką popełnienia drugiej zbrodni (техникой совершения второго преступления). Nie twierdził wprost (он не утверждал прямо), że winogrona zostały zatrute przez Zosię (что виноград отравила Зося), Pawła lub mnie (Павел либо я), ale nie ulegało wątpliwości (но не подвергалось сомнению), że wydajemy mu się najbardziej podejrzani (что мы кажемся ему наиболее подозрительными). Elżbietę wykluczył (Эльжбету он исключил), bo gdyby przygotowała truciznę dla Alicji (поскольку если бы она приготовила отраву для Алиции), nie pozwoliłaby jej zjeść Kaziowi (не позволила бы ее съесть Казио). Zosia zdenerwowała się na nowo (Зося снова расстроилась).

Pan Muldgaard wyraził wdzięczność za obietnicę, po czym zainteresował się techniką popełnienia drugiej zbrodni. Nie twierdził wprost, że winogrona zostały zatrute przez Zosię, Pawła lub mnie, ale nie ulegało wątpliwości, że wydajemy mu się najbardziej podejrzani. Elżbietę wykluczył, bo gdyby przygotowała truciznę dla Alicji, nie pozwoliłaby jej zjeść Kaziowi. Zosia zdenerwowała się na nowo.

— Myśmy je przyniosły (мы его принесли), umyły i położyły na talerzu (помыли и положили на тарелку). Przypomnij sobie, tak było (вспомни, так было)?

Przyświadczyłam (я подтвердила).

— I jeszcze całą drogę (и еще целую/всю дорогу), a potem tu, w domu (а потом тут, дома), ględziłyśmy o tym (мы болтали о том), że to dla niej (что это для нее), i układałyśmy tak (и раскладывали так), żeby wyglądały zachęcająco (чтобы выглядело заманчиво). Okna były pootwierane (окна были открыты; pootwierać — открыть, пооткрывать), mógł podsłuchać (он мог подслушать).

— Paweł był w ogrodzie (Павел был в саду). Elżbieta już wyszła (Эльжбета уже ушла). Wyszłyśmy zaraz potem (мы ушли сразу потом = за ней). I on musiał wejść i zatruć je (и он, должно было, вошел и отравил их), jak nikogo nie było (как/когда никого не было).

— Domostwo otworem stało (хозяйство отворено стояло)? — spytał uprzejmie pan Muldgaard (вежливо спросил пан Мульгор).

— Nie (нет) — odparłam (ответила я). — Domostwo było zawarte (хозяйство было заперто; zawarty — закрытый /устар./) … Chciałam powiedzieć zamknięte (я хотела сказать, закрыто). Na klucz (на ключ).

— Myśmy je przyniosły, umyły i położyły na talerzu. Przypomnij sobie, tak było?

Przyświadczyłam.

— I jeszcze całą drogę, a potem tu, w domu, ględziłyśmy o tym, że to dla niej, i układałyśmy tak, żeby wyglądały zachęcająco. Okna były pootwierane, mógł podsłuchać.

— Paweł był w ogrodzie. Elżbieta już wyszła. Wyszłyśmy zaraz potem. I on musiał wejść i zatruć je, jak nikogo nie było.

— Domostwo otworem stało? — spytał uprzejmie pan Muldgaard.

— Nie — odparłam. — Domostwo było zawarte… Chciałam powiedzieć zamknięte. Na klucz.

— Może jakieś okno zostało otwarte (может, какое-то окно осталось открыто)? — spytała z nadzieją Alicja (с надеждой спросила Алиция).

— Wykluczone (исключено)! — zaprotestowała Zosia (запротестовала Зося).— Sama zamykałam (я сама закрывала). Ja jestem z Polski (я из Польши), w paraterowym domu (в одноэтажном доме) otwartych okien nie zostawiam (открытых окон не оставляю). Wszystko było zamknięte (все было закрыто)!

— Azali inna osoba klucze ma w posiadaniu (ужели другая особа ключи имеет во владении)?

— Kto z was ma w posiadaniu klucze (кто из вас имеет во владении ключи)? Joanna ma jeden (у Иоанны один), ja drugi (у меня — второй), Elżbieta trzeci (у Эльжбеты — третий), pani Hansen czwarty (у пани Хансен — четвертый), a piąty (а пятый)? Było pięć kompletów (было пять комплектов). Zosiu, ty masz (Зося, а у тебя есть)?

— Może jakieś okno zostało otwarte? — spytała z nadzieją Alicja.

— Wykluczone! — zaprotestowała Zosia.— Sama zamykałam. Ja jestem z Polski, w paraterowym domu otwartych okien nie zostawiam. Wszystko było zamknięte!

— Azali inna osoba klucze ma w posiadaniu?

— Kto z was ma w posiadaniu klucze? Joanna ma jeden, ja drugi, Elżbieta trzeci, pani Hansen czwarty, a piąty? Było pięć kompletów. Zosiu, ty masz?

Zosia zerwała się nerwowo (Зося нервно сорвалась/вскочила), zrzuciła na podłogę zapałki i papierosy (сбросила на пол спички и сигареты), przewróciła wazonik z kwiatkami (перевернула вазочку с цветами) i sprawdziła w torebce (и проверила в сумочке), wysypując z niej wszystko na stół (высыпая из нее все на стол).

— Mam (есть)! To jest ten piąty (это тот пятый)! Ma ktoś więcej (у кого-нибудь еще есть)!

— Kto to jest pani Hansen (кто такая пани Хансен)? — spytałam podejrzliwie (подозрительно спросила я), bo w pierwszej chwili wydało mi się (так как в первый момент мне показалось), że Alicja mówi sama o sobie (что Алиция говорит сама о себе). Albo też zapomniała (либо тоже = просто забыла), jak się nazywa (как ее фамилия).

— Sprzątaczka (уборщица). Przychodzi raz na tydzień (приходит раз в неделю). Przypadkiem nazywa się tak samo jak ja (по случайному совпадению, ее фамилия такая же, как и у меня). Nigdy nie było więcej niż pięć sztuk (никогда не было больше, чем пять штук). Tylko my mamy klucze i pani Hansen (ключи имеем = есть только у нас и у пани Хансен), i żadna inna osoba (и никто другой = и больше ни у кого).

Zosia zerwała się nerwowo, zrzuciła na podłogę zapałki i papierosy, przewróciła wazonik z kwiatkami i sprawdziła w torebce, wysypując z niej wszystko na stół.

— Mam! To jest ten piąty! Ma ktoś więcej!

— Kto to jest pani Hansen? — spytałam podejrzliwie, bo w pierwszej chwili wydało mi się, że Alicja mówi sama o sobie. Albo też zapomniała, jak się nazywa.

— Sprzątaczka. Przychodzi raz na tydzień. Przypadkiem nazywa się tak samo jak ja. Nigdy nie było więcej niż pięć sztuk. Tylko my mamy klucze i pani Hansen, i żadna inna osoba.

Pan Muldgaard zanotował sobie coś (пан Мульгор что-то себе записал), zapewne panią Hansen (по-видимому, пани Хансен), po czym przyjrzał się nam w zadumie (после чего присмотрелся к нам в задумчивости).

— Zaginął być może jeden klucz (потерялся, может быть, один ключ)? Zagubiony został (оказался потерян)? Przebywają one gdzie (находятся они где)?

— Przeważnie mamy w torebkach (преимущественно, у нас в сумочках). Albo w kieszeni (или в кармане) …

— Zaraz (сейчас = погоди) — przerwałam Alicji (перебила я Алицию). — Nie mogłaś znaleźć swojego (ты не могла найти своего), pamiętasz (помнишь)? Był na dnie (был на дне), a nie w przegródce (а не в перегородке = в карманчике).

Pan Muldgaard zanotował sobie coś, zapewne panią Hansen, po czym przyjrzał się nam w zadumie.

— Zaginął być może jeden klucz? Zagubiony został? Przebywają one gdzie?

— Przeważnie mamy w torebkach. Albo w kieszeni…

— Zaraz — przerwałam Alicji. — Nie mogłaś znaleźć swojego, pamiętasz? Był na dnie, a nie w przegródce.

Pan Muldgaard zażądał przetłumaczenia słowa „przegródka” (пан Мульгор потребовал перевести слово «карманчик»), jak się bowiem okazało (так как оказалось), kojarzyło mu się to z sąsiekiem w stodole (ассоциировалось у него с сусеком в сарае), po czym zajął się zwyczajami Alicji (после чего занялся привычками Алиции) w kwestii przechowywania torebki (в вопросе хранении сумочки). Po dość długich rozważaniach (после довольно долгих рассуждений) ustaliliśmy wreszcie (мы наконец-то определили/установили), że torebka Alicji stała wczoraj (что сумочка Алиции вчера стояла), jak zwykle (как обычно), na komódce przed lustrem w przedpokoju (на комоде перед зеркалом в прихожей), że, jak zwykle, była otwarta (что, как всегда, она была открыта) i gdyby ktoś chciał wyjąć z niej klucze (и если бы кто-то хотел вытащить из нее ключи), odcisnąć sobie (сделать себе оттиск), a potem włożyć z powrotem (а потом положить обратно), właściwie nie miałby przeszkód (то, собственно, не имел бы препятствий). Gdyby chciał wykonać tę samą operację (если бы он хотел проделать ту же самую операцию) w jej miejscu pracy (на ее месте работы), również nie miałby przeszkód (он также не имел бы препятствий). Alicja, udając się na przykład na śniadanie (Алиция, отправляясь, например, на завтрак), torebkę zostawiała na krześle (сумочку оставляла на стуле) obok swojej deski (рядом со своим столом; deska — доска, стол). Klucza od wczoraj nie używała (ключом она не пользовалась со вчерашнего дня), уw ktoś mógł nawet ukraść go jej (этот кто-то мог дже украсть его у нее), dorobić bezpośrednio z pierwowzoru (подделать непосредственно с подлинника), nie zawracając sobie głowy odciskami (не заморачивая себе голову оттисками), a potem podrzucić do biura (а потом подбросить в офис) o trzeciej po południu (в три часа дня), kiedy cała Dania pije kawę (когда целая/вся Дания пьет кофе).